Er yuzi yaralgandan buyon,
Oqdi daryo bo'lib qancha qon?
Biz tepib yurgan shu zamin,
Goyat katta,ulkan qabriston.
Qonga belangan,qonga qorishgan,
Erdan unayotgan gullar-chechaklar.
Turfa mevalaru,egulik bari,
Qondan unayotgan emaklar.
Odamzot qondan unayotgan,
Qonla sugorilgan yovshonlarni,
Bir-bir chaynab emaklar.
Omonat dunyoku,omonat biz ham,
Lekin kasbimiz,kasbingiz tinmay,
Bir-birovimizni ermaklash.
Har kuni ichamiz tashnalik bilan,
Bir-birovimizning qonimizni.
Tig urib jismimizga kiprik qoqmayin,
Va olamiz birimiz boshqa jonini.
Kipriklar yopilmay qotib qolar,
Chiqqanida jon.
Bir kalima aytmoqqa etmaydi majol.
Nega? Chunki kipriklarimiz qonga sugorilib,
Qonga to'yingan.
Tilimiz quyuq qon ta'midan qotgan.
Omonat dedikku dunyoni,
Demakki hamma narsa omonat.
Shunday ekan qadrdon:
Ehtiyotroq so'z a
...
Davomini o'qing...