Илхомжон Фозилов Мухаббатим йигламагин, йигламайман мен хам энди, Куй багримни тигламагин, тигламайман мен хам энди. Дунё экан, бозор экан, топганимиз озор экан, Мехр бериб вафо кутган, вафога куп зор-зор экан. Гирром экан киморлари, тарозиси вайрон экан, Мухаббатим бу дунёда - нархинг сени арзон экан. Бу савдолар дастидан, етим булиб колдинг уксик, Аро йулда танхо колдинг хамрохинг йук асло тузук. Юр мухаббат кетайлик, касод булсин бу бозор, Арзон сурган йиглаб-йиглаб, соямизга булсин зор, Бу дунёда сену-мандай йиглаб утган неча бор, Золим фалак биздайларга халолликдан солмиш дор. Куй мухаббат йигламагин, куйгин мени йиглатмагин, Куз ёшларим тухтамайди, Комилзоданг бузлатмагин. Дунё йуллари Кухна дунё йуллари, мен билмаган сукмокдир, Мен узимни топмадим, мен узимга сурокдир. Маюсмисан маъюсим, сени кайдан биламан, Аро йулда чатишдик, йулни айро киламан. Коронгуда коришган конлар зиё булдими, Биз келар кун дунёда кисмат адо булдими, Манда инсон багри кон, вафоларга юкиндим, Мехр, севги юртида етим булдим укиндим. Кузларимга куринган дунёларинг бегона. Факат мехринг ато эт оллох узинг ягона!
|