Кўнгил анжуман қурди юракка қулоқ тутди,
Жуфт бўлиб ҳар иккиси жимгина ҳаёл этди.
Унсиз саволлар бериб ўйга толади юрак,
Кўнгил сўрмоқ бўлади қандайин яшаш керак?

Тош отилди сен томон ўйлагинчи нимага,
Демак боғинг тўлибди,ширин-шакар мевага.
Кўнгилда гул унибди,эрта чаман бўлади,
Ғунчани узмоқ бўлиб,бугун ошиқ келади.

Шундай экан беҳуда кўп куюнма эй, инсон!
Мевасиз дарахт қара тошларга бўлмас нишон.
Кўнгилла анжуман қил,юрагингга қулоқ сол,
У нимани буюрди қилдинг шу тўғри ишон!

Ризо Обид