Бизнинг миллатда,умуман бизнинг миллатда эмас аксарият Марказий Осиё мамлакатлари одамлари орасида бир одат бор. Масалан,бирор- бир нарсага қизиққан киши ўша нарсанинг эгасидан эмас, балки атрофидаги одамлардан суриштиришади.Сабаби сўралган мол ё нарсанинг соҳиби ўзининг молининг ё нарсасининг камчиликларини айтмайди,деган шубҳа билан қаралади. Ёки бўлмаса бирор киши ҳақида ҳам унинг ўзидан эмас қўни-қўшни,маҳалладошларидан, ишқилиб кимдир бошқа одамдан "шу одам қанақа одам",деб сўрашади. Бу ҳол бир қараганда одатий ҳол, ахир бошқа бир киши ҳақида бошқа билган одам баҳо беради-да.Лекин... Бу галги чизгиларимда ана шу лекин хусусида икки оғиз гап айтмоқчиман. Эҳтимол одамлар бошқа кишилар ё нарсалар хусусида сўраб-суриштиришгани яхшидир.Лекин одамнинг оласи ичида ,дейишади.Кўринишидан беозор,қўй оғзидан чўп олмагандай кўринган айримлар ўта муттаҳам бўлишлари мумукинлигига ҳаётда кўп гувоҳ бўлдим. Мана ҳозир мен яшаётган Европа мамлакатларида сал бошқача удум бор экан.Сиз ўзи қанақа одамсиз,дея қизиққан кишиларининг ўзидан сўрашаркан.Сўралган киши ўзи ҳақидаги ютуғ-у камчиликларини айтар экан.Агар у ўзи ҳақидаги йўқ ижобий тавсифларни бўрттириб айтса, вақт ўтиб бу одамнинг сўзи амалдаги ишига мос келмаслиги аён бўлиб ғоят мушкул аҳволда қолар экан.Шу боис ишонч билдириб,ўзингиздан сиз ҳақингизда сўрашдими,демак бор гапни айтишга одатланишган экан.Бу ўринда ҳар бир шахс инсон сифатида қаралиб, унга билдирилган ишонч ғоят муҳим ўрин тутиши таҳсинларга лойиқ.Шундай эмасми? Демак одамларнинг бир-бирига ишончи катта аҳамиятга эга. Бизда эса бугунги кўргиликлар сабаби ҳам одамлар орасида ана шу ишончнинг,деярли йўқлигидан эмасмикан,деган ўйга бордимда ва ушбу чизгиларимни чиздим. Шунақанги ўзаро ишонч бўлмас экан ўзбекистонда яқин-орада яхши кунлар келишига умид қилиш қийин.Бу менинг фикрларим холос.Бошқалар нима,дейди яна билмадим.