“ЯХШИ ОДАМ…”

-Қутайба Марказий Осиёни қилич билан тилкалаб чиққан.
“Ўтиб кетганларга тош отишни қачон бас қиласиз!”

-Лениннинг амри билан Бухоро қонга беланган.
“Ахир Ленин ўлган, ўлганларни гапиришдан фойда йўқ!”

-Сталин қонхўр жаллод!
“Уф, ўлган одамни сўкиб нима қиласиз, ока!”

-Қотил Берия ҳақида филм олишди.
“Уф, у ўлиб кетган. Қўйинг, гўрида тинч ётсин!”

-Кауфман Самарқандни бомбардимон қилган.
“Ўтган нарсани ковлашдан фойда борми?”

-Гитлер аблаҳ, қанча одамнинг қонини тўккан.
“Э, раҳматли туркистонликлар легионини тузган, бизни озод қилмоқчи бўлган, руҳини чинқиратманг!”

-Пиночет стадионини қонга ботирган.
“Ўлиб кетдику, намунча гапирамиз. Шундан фойда чиқадими?”

-Озод Шарафиддинов Каримовнинг оёғини ялаб кетди.
“Уят эмасми, оламдан ўтган одам ҳақида шунақа гап айтиш!”

-Лазиз Қаюмов бир умр Боймирза Ҳайитга тош отиб ўтди.
“Ўлиб кетди. Энди ҳисобни оладиган ва жазосини берадиган бошқа, сиз эмас!”

Бу рўйхатни истаган қадар давом эттириш мумкин.

Гап рўйхатда эмас. Гап шундаки, бу мантиқдан келиб чиқадиган бўлса, Каримов ҳам етмишга етди. Яқин орада ўлиб кетса керак. Шу билан унинг жиноятлари ҳам ёпиладими? Ахир ўлган одамни яхши деймиз. Марҳумлар ҳақида фақат яхши гапириш керак деймиз. У ҳали яна бир-икки Андижонни қонга беласа ҳам ўлган куни қабрга қўйиб, “яхши одам” эди деб унинг қилмишлари ҳақида гапиришни ман этамизми?

У ҳолда ҳамма бу дунёда жиноят қилиб, ўлгандан кейин “Яхши одам” эди деган ном олаверса, тирикликда яхши одам бўлишнинг нима кераги бор?

Мана сизга савол. Фақат жавобини менга эмас. Ўзингизга бериб кўринг! Жавобингизни ёнингиздаги одам эшитмасин-ки, бошингизда ёнғоқ чақиши мумкин.

ДАВЛАТБОЙ

Қишлоғимизда бир девона бор эди. Исми Давлат. Кимдир уни Давлатбой деса, кимдир Давлат девона дерди. Шунинг ўзи унга икки хил муносабат бўлганини кўрсатади.

Давлатбой мактабда ўқимагани учун саводсиз бўлса-да “Лайло” деган қўшиқни ёддан билар ва ярим тунга қадар кўчаларда айтиб юрарди.

Отаси Эшон ака маҳалла раиси эди. Ўғлига янги уст-бош олиб берса ҳам барибир Давлатбой жулдурини кияр, ҳовлисида алоҳида хона қилиб бергани билан у кўча куйда саргардон эди.

Агар биров унга дўқ урса׃

-Ҳали кўрасан, отим Давлат, бир обком бўлсам- давлат бўлсам, онангни кўрсатаман! – деб жавоб қиларди.

“Обком” дегани ўша кезда вилоят партия комитети дегани эди, яъни бугунги ҳокимлик мақомига тенг идора, маҳаллий давлат эди. Шунингдек, халқ орасида ана шу маҳаллий давлатнинг биринчи котибини ҳам “обком”, “обкомбобо” дейширади.

Давалатбойда бирдан ўзгариш бўлди. У қўлини орқасига қўйиб, мағрур юрадиган, ҳамма билан ҳол-аҳвол сўрашадиган, болаларга насиҳат қиладиган, ўзини ҳаммадан устун кўрсатадиган бўлиб қолди. Ҳатто кийиниши ҳам ўзгарди. Унча бунча одамни писанд ҳам қилмай қўйди.

Бир кун уни автобусда кўриб қолишибди. Регистонда автобусдан тушар экан׃
-Билетинг қани?- деб ҳайдовчи уни ушлаб олибди. У׃
-Мен обкомда ишлайман, обкомда ишлаганлар –давлат, давлатдан билет сўралмайди,-деб жавоб қилибди.

Одамлар ҳайдовчига унинг девоналигини айтишган экан, шундан кейин қўйиб юборибди.

У энди ҳаммага׃
-Мен обкомда ишлайман,- дейдиган бўлди.

Одамларнинг Давлатбойнинг устидан кулган қисми уни кўрганда׃
-Ҳа, обкомбобо, қалайсиз, вилоятда ишлар қалай?-деса у׃
-Худога шукур, ҳозирча тинчлик,-дерди вазбинлик билан.

Бир кун Тошкентдан келган меҳмонлар билан “обком”нинг дачасига бордик. Машинадан тушиб, ичкарига кираётганда кўзим дарахтлар остини тозалаётган кишига тушиб қолди. Бу бизнинг Давлатбой эди. У ҳақиқатдан ҳам “обкомда” ишлар экан!

Дунёнинг ишлари шунақа. Бугун у борми-йўқми билмайман. Аммо ҳаёт бўлса, балки замонавийлашиб, энди Давлатбобо “президент бўлмоқчиман” деб юрган бўлса ҳам ажаб эмас!

Эслатма׃ Олдингиларни ўқиш учун ИШОРАТЛАР бўлимига киринг.