Анчадан буён хат ё хабар ёзолганим йўқ.Лекин қаерда, кимлар билан ва нималар билан машғуллигингдан хабардорман.
Мен сени биламан - очиқкўнгил, ишонувчан, самимий, содда инсонсан. Сенга неча бор такрорлаб айтганимдай бу гал ҳам яна ичим ачиганидан қайта айтиб қўймоқчиман.
Сен юргагингдаги борки қувончу шодликларинг, орзу ҳавасларинггу
армонларингни кимга бўлса тўкиб солаверасан, аммо одамларнинг ҳаммаси
ҳам сен ўйлаган каби самимий, эзгуликни ёқловчилар эмасликларини хаёлингга
ҳам келтирмайсан.
Ундайларга сен муваффақиятинг ҳақда икки оғиз сўзласанг ичларини
илон ёҳуд чаён каби ҳасад кемириб, заҳру заққум йиға бошлайдилар ва пайт
пойлаб заҳарли нишларини сенинг ҳимоясиз қолган руҳингга санчадилар.
Дўстим,
мен сени изғирин эсиб турган чоғда кўчага кўйлаксиз ялонғоч чиқиб
кетиб қолган ёш болакайга ўхшатаман.Сен аёз ўтиб, дард тортишингни
ўйламайсан.Сен бошқалар дардини ўйлайсану ўз дардларингни дастурхон
қилавермайсан.
Ёдингдами, сен катта идорада ишлайдиган ҳамкасбингнинг юролмай
қолган хаста онасини оёққа турғазгандинг.У ҳамкасбингчи?У сени
раҳбарларга у-бу дея ёмонотлиққа чиқарди.У амалга ўтириб қолса мен
қолиб кетмай, дея шундай қилди.Сен буни билдинг ва билмаганликка олиб
кетдинг.Чунки сенинг одатинг шу.Ким қилмагай, ким тортмагай дейсанда,
ундайларни эслаб юк қилиб юрмайсан.
Буларни нега айтяпман.Ёшинг анчайин жойга етиб қолди.Сочларингга оқ
тушди.Куч-қувватдан ҳам тан оласанми ёки йўқ қайта бошладинг.Лекин
билишимча сен ҳамон ўша-ўшасан.Яқинда бир дарди бедавони
даволадинг.Ваҳоланки табиблар унинг яшашдан кўра яшамаслиги эҳтимоли
кўпроқ дейишганди.Лекин сен уни даволадинг.У эса оёққа тургач сенга
орқа ўгириб кетди.
Бу кеча яқинда бўлиб ўтган воқеа.Лекин сен ҳамон ўша-ўшасан.Сенинг
бошингга яна кўргуликлар соя сола бошлади.Мен сенинг аҳволингни узоқдан
кузата туриб ёрдам қўлимни чўза олмаётганимдан ўксиниб-ўксиниб бу тун
анча йиғладим.Кўздан оққан ёшларим очиғи ёноқларимни куйдирар экан,
унинг излари юрагимга олов бўлиб кўчди.
Дўстим, ҳеч бўлмагандан кўра кеч бўлса ҳам озгина ўзингни эҳтиёт
қил.Атрофингда қашқирлар галаси изғиб юрибди.Биламан сен мардсан,
ботирсан, қашқир тугул ялмоғиз-дев бўлса ҳам типпа-тик
бораверасан.Лекин бундай қаҳрамонликдан кимга наф?Албатта келажак
авлодга қаҳрамонлик намунаси бўлиб қоласан.Аммо дўстим, мен эса сен
шу дунёда ҳам озроқ бўлсада рўшнолик кўришингни истайман.
Балки мактубимнинг бошланишини ўқиб, яна менга меҳрибончиликми дея
давомини ўқимаслигинг мумкин.Лекин дўстим сендан ўтинчим, ундай
қилма.Ўзингни асра-авайла.Сендай дўстни у дунё ё бу дунёда яна топа
оламанми ёки йўқ.Билмадим.
Мендан сўрасанг, раҳмат.Тупроқдан ташқари юрибман.Омонликда кўришгунча...
Салом дўстим,