Жаҳонгир Муҳаммад

Сен қайтмадинг

Тўлқин қирғоғига уриб қайтади,
Дов-дарахт кўкариб, қуриб қайтади,
Оймомо олисда, юриб қайтади,
Сайёҳ карвонини буриб қайтади,
Сен қайтмадинг.

Фалак кажрафтордир, давр қайтади,
Қор-қиров боссада, савр қайтади,
Адолат истасанг жабр қайтади,
Бардош енгилади, сабр қайтади,
Сен қайтмадинг.

Сочлар соғинганда шамол қайтади,
Замин йўқотгани жамол қайтади,
Тупроққа қоришиб камол қайтади,
Жавоб мингта бўлсин, савол қайтади,
Сен қайтмадинг.

Фарёдлар чекиниб, қувонч қайтади,
Етти букилса ҳам, ишонч қайтади,
Дул-дул от йиқилса, қулон қайтади,
Наврўзгул қовжираб, гулонч қайтади,
Сен қайтмадинг.

Мени тилкалаган фиғон қайтади,
Киприкни шол этиб, гирён қайтади,
Юракни силкитиб қо-он қайтади,
Бўғизда бўғилиб жо-он қайтади,
Сен қайтмадинг.

16 Март, 1990, Тошкент