Жаҳонгир Муҳаммад
Ҳатто Тангрининг ҳам душмани бордир
Одамлар ал-омон,
Одамлар шафиқ,
Одамлар оломон,
Орзулар дордир.
Ҳаммани дўст дема,
Кимдир норафиқ,
Ҳатто Тангрининг ҳам
Душмани бордир.
Вашингтон, 2003 йил.
***
ТОБУТ
Тобут ҳам ўзича қўяр йўталиб,
Бир ёнда одамлар бир ёнда лаҳат,
Не не жасадларни кўрди кўтариб,
Кимнинг кимлигини билолмай фақат.
Тобут ҳам тарихдир ўз дунёсида,
Гоҳида елкада, гоҳи чанг босган.
Уйқуга кетганда шум рўёсида,
Баъзан ўз-ўзини дорларга осган.
Тобут ҳам титрайди туҳмат дастидан,
“Силкиниб борар” деб айтсалар магар.
Тобут тош қотади ўлим шаштидан,
Одамлар силкинар, елка силкинар…
Тобут ҳам ўлади ўз маконида,
Уни кўтаргувчи тобут топилмас.
Ё ёнар ё ётар ўз арконида
Кафан не устига бўз ҳам ёпилмас.
Вашингтон, 2002 йил.
ЖАҲОННОМА
|