Статистика
Онлайн всего: 1 Гостей: 1 Пользователей: 0
|
Главная » 2009 » Февраль » 8 » МАСАЛЛАР
|
Шошган қиз...
Шамол ялиниб-юлқиниб Баргни аврай бошлади:
– Сени яхши кўриб қолдим, мен билан юр, доим кафтимда кўтариб юраман...
Барг унинг гапларига ишониб дарахт шохидан айрилди-ю, шамолга
қўшилиб учиб кетди. Шамол уни чирпирак қилиб ўйнаб-ўйнаб, охири йўл
четига ташлаб кетди.
Барг хазон бўлди.
Тувакгуллар
Тувакдаги гуллар деразадан оддий гулларни кўриб қолишди.
– Вой, анувларни қара, туваксиз қандай ўсишаркин, а? – деди шунда зарпечаксимон нозик гул шеригига.
Тувакгуллар Еру замин борлигидан бехабар эдилар.
Чувалчанг фаҳми
Бир куни ёмғир ёғиб ўтгач, ер бетига чиқиб қолган чувалчанг ёруғ оламни кўрди-ю:
– Вой-вуй, бунча бўшлиқ кимгаям керак? – деб шоша-пиша кавагига кириб кетди.
Яхмалакнинг орияти
– Нега қадам қўйган одамни кўтариб урасан? – деб сўрашди Яхмалакдан.
– Юзимга оёқ босишмасин-да, – деди Яхмалак.
Ой билан кунгабоқар
– Жудаям хушомадгўйсан-да, Кунгабоқар, – деди Ой хўмрайиб. –
Қуёш қаёққа қараб юрса, ўша ёққа бурилиб илжайганинг-илжайган,
биздақаларга қайрилиб ҳам қарамайсан. Нима, менда ёруғлик йўқми?
– Ёруғлигинг-ку бор-а, – деди Кунгабоқар. – Лекин иссиғинг йўқ-да...
Д.Тожиев
|
Жойлади: Маъмур
|
Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи. [ Регистрация | Вход ]
|
|