Янги кун умиди Узун тунлар тонгга уланиб кетади, мен эса бедор ўтказган тунларим ҳисобини олмайман.Улар жудаям кўп.Фақат ўша бедорлигим сабаби ҳақда кўп ўйлайман.Сабаби эса битта.Айрим таниган кишиларим, "қўйсангчи, бу юмушингни ташласангчи, ўз жонингга ўзинг куюнсангчи.Қара душманларинг ортингда-ю олдингда қанчалар кўпайиб кетган" дея неча йилларки қайта- қайта уқтиришда давом этадилар.Мен эса уларнинг ҳеч бирига қулоқ осмайман.Ҳа, дея улар айтганга маъқул маъносида бош ирғагандай бўлсамда барибир ўз билгимдан қолмайман.
Бу кўпчилик ҳақидаги ўй, кўпчиликни қийнаётган масала-ю муаммоларнинг ўйи.Мана шу ўй туну кун ором бермайди.Шўро тузуми давридаку янги тонг отиши ва бутун борлиқ гулгун кунга айланиши орзуси билан яшадик.Мустақил бўлдик дегач эса аввал кўрилган жабру жафолар бугунгилари олдида ҳеч нарса бўлмай қоляпти.Сталин қатағони ўзининг жаллодона машинаси билан қанча кишилар ёстиғини қуритганининг сон -саноғи йўқ...Бугунчи?Бугун Каримов истибдодидан қанча- қанча жонлар дод- фарёд чекмоқдалар, миллатнинг қанча- қанча ҳур фикрли мардлари авахталарда чиритилмоқдалар.
Менинг бедорлигим сабаби аён.Одамлар қўй энди куюнма, дея қанчалар тавалло айласалар мен эса ўшанча кўп куюнаман.Нега, десангиз менинг миллатим, менинг ватандошларим азоб чекаётган паллаларда мен хотиржам нафас ололмайман.
Овози қамоқхоналарда сўндирилаётганлар, ҳаққа жон тикканлар фарёди қулоқларим остида баралла эшитилиб туради.Бу ҳолда қандай хотиржамгина кўз юмиш мумкин?
Киприкларга қойил.Туннинг зил- замбил юкини бир эмас бир неча йиллар кўтариб борадилар ва синмайдилар.Тўкилиб -тўкилиб кетсаларда аммо сафлари яна аввалгидай жипслашиб бораверади.
Аммо ...Ҳа, юракнинг тубидан бир хўрсиниқ келади.Бироз оғриқли, бироз армонли.Киприклар жипслашадилар, тез -тез бир бирларини қучиб ҳол -аҳвол сўрагандай бирлашиб пирпирашадилар.Аммо менинг миллатдошларим эса тирқираган кўйи дунёнинг у бурчи бу бу бурчида туриб ҳам бири бошқасининг бошига тош отади.
Тун ўтади, тонг отади бироқ ҳеч бўлмаса бедор ўтган тунга гувоҳ киприклардан ибрат олиш йўқ.Мана яна бир тонг отмоқда.Яна ўша қушлар чуғури, очиқ деразадан уфураётган баҳорнинг шаббодаси олиб кирган гулу гиёҳларнинг ёқимли иси.Ҳаммаси гўё тинчгина, сокин ва осуда ҳаётнинг яна бир куни бошланаётганидан дарак бераётгандай.Аммо у ҳамма жойда ҳам, ҳамма вақт ҳам сокин ва осуда эмас.
Мана яна бир тун ўтиб, тонг отмоқда.Мен эса ҳамон бедорман.Келаётган кундан отаётган тонгдай оппоқ бир умид бор, илинж бор.Кўнгилда эса :қани эди -я бу кун одамларга озинагина бўлса ҳам қувонч ҳадя этолса, деган ўй кечади.
