Кеча
кечқурун Юсуф Жуманинг аёли Гулнора Олтиева телефон қилиб БМТга хат
ёзмоқчи эканлигини айтиб, шундай хатни қоралаб беришни сўради. Эртага
жўнатаман деб ваъда бердим. Аммо озгина тобим қочгандек эди ва бир
нарса ёзишга ҳолим бўлмади.
Бугун эрталабдан ваъда қилинган
хатни қораладим-да ҳаво олиш учун ташқарига чиқдим. Чунки улуғ
шоиримизнинг кечинмаларини мен ҳам қайтадан яшагандек- уларни эслаб,
миллат ва мамлакат учун курашнинг оқибати наҳотки доим шундай тугаса
деб азобли ўйлар гирдобида қолдим.
Ҳар сафар шундай, Юсуф Жума
ҳақида бир нарса қораладимми, эзилиб кетаман. Унга золимнинг муносабати
тушунарли, лекин золимга қаршиман, миллат томонидаман, деганларнинг
муносабати тушунарсиз қолаверади…
Ташқарида қуёш дунёни ёндирмоқда. Дунё худди Жаслиққа ўхшайди…
Бунинг
устига уч кундир туни билан тинмай ёмғир ёғди. Ёзнинг жазирамасида
ёққан бундай ёмғир ҳавонинг намлигини ошириб юборди ва ташқарида юриш
қийин бўлиб қолди.
Ўрмонга томон ўтдим. Бу ерда янги йўл
очилгани учун йиқитилган дарахтлар ўрнига янгилари экилган. Туни билан
ёмғир ёққанига қарамай яна машинада сув олиб келиб, арчасимон ниҳоллар
суғорилмоқда. Бир киши қовжираб қолган ниҳол остига сув қуймоқда. Унга
гап қўшдим: -Бу бутунлай қуриб қолибди, суғоргунча синдириб ташлаган, янгисини эккан яхши эмасми? - Йўқ, бунга имконият бериш керак,- деди у.
Бу гапда катта фалсафа бордек туюлди менга. Бу фалсафани бошқа бир мисол кучлантириб тургандек эди.
Қайси
бир йили олдинги уйимиз олдига бир туп гул кўчати ўтқаздим. Лекин қуриб
қолди ва очилиш ўрнига баргларини ҳам тўкди. Бир кун шохларини ушлаб
кўрсам, қирсиллаб сина бошлади. Бир зумда синдириб ташладим. Тагидан
қўпориб ташламоқчи эдим, нимадир бўлиб, ёдимдан кўтарилибди.
Кейинги йил ўша гул илдизидан қайтадан униб чиқди ва роса гуллади. Шунда қўпориб ташламаганимга мамнун бўлдим.
Она табиат ана шундай доим бизни нималаргадир ўргатади. Фақат табиат эмас, атрофимиздаги одамлар ҳам…
