|
Ёмғир ёғар ғўр майсани ўйнатиб,
Кўкда чақмоқ қўшиқ авжини айтар,
Қирғоқларнинг қўш лабини қонатиб,
Сел келади пойқадами хавф, хатар,
Сел ювса-да унар майса сараси,
Фақат…
Фақат, битмас хиёнатнинг яраси.
Ўрмон кенгиш яхшиси бор, ёмони,
Шер измини бериб кетди тулкига.
Дунё айқаш-қайда рости, ёлғони,
Ҳайвонгоҳда султон сабаб кулгига,
Шер қайтса гар қайтар ўтли наъраси,
Фақат…
Фақат, битмас хиёнатнинг яраси.
Юртда шодлик Наврўзойнинг тўйидир,
Ел келинчак сочларини ўради,
Бир йигит бор, йигит боши қуйидир,
Юрагига севги санчиғ уради.
Вақт қилич, оламларнинг арраси,
Фақат…
Фақат, битмас хиёнатнинг яраси.
Дўст саноқиз, дардкашини изларман,
Ишонганим ишонтириб сотади,
Ватан дардин сарҳадида бўзларман,
Ёғий эмас, дўстим пойлаб отади.
Ўқ юлса гар ёдгорликка қараси,
Фақат…
Фақат, битмас хиёнатнинг яраси.
Баку, 1993 йил.
ШОҲПАРАСТ ҚУЛ
Бошингга дур ёғилар сепганида,
Оёғини ўпасан тепганида,
Изига гул экасан кетганида,
Шоҳпараст қул!
Қил суғурса юмшоқ хамир бўласан,
Иш буюрса, золим амир бўласан,
Фитна туғса, тамал-замир бўласан,
Шоҳпараст қул!
Е деса у, суягини чайнайсан,
Бир жилмайса, оловида қайнайсан,
Элни эзса, қўлида сен, карнайсан,
Шоҳпараст қул!
Тош отганда, "Тутинг нон!” деб айтасан,
Зулм қилса "Ёруғ он” деб айтасан,
Бош кесганда,”Қутлуғ қон!” деб айтасан,
Шоҳпараст қул!
Душман лозим бўлган кун душманисан,
Юртга ҳисоб бераркан, пушмонисан,
Дўпписи тор келганда, қурбонисан,
Шоҳпараст қул!
Истанбул. 1995 йил.
ЎЗБЕГИМ
Эркин Воҳидовга
Тарихингдур бу асрда бунча пинҳон Ўзбегим,
Сенга тегди қўш-омочу пахта кетмон Ўзбегим,
Сўзласин Ленин бобою сўзласин Охун бобо,
Туркистондин айро тушиб, бўлдинг талон Ўзбегим,
Ёғий сенга қаҳрамону алпомишлар босмачи,
Шўроларнинг тарихида қонли достон Ўзбегим,
Даҳри дунда даллолликни касби-корон деб билдинг,
Олис Сибир музларида қабри Чўлпон Ўзбегим,
Олтин қўллар оти бирла оппоқ тоғлар тикладинг,
Кафан излаб етти мулкда кездинг сарсон Ўзбегим,
Мустақиллик келган замон шаҳаншоҳни сайладинг,
Сиғинганинг шайтон экан, қайда Раҳмон Ўзбегим,
Темир сенга бир жаҳону Мирзо Бобур бир жаҳон,
Лек Ельциндек тоғанг бордур, кўкси қалқон Ўзбегим,
Комфирқанинг йиртиқ тўнин ечиб зарбоф кийгиздинг,
Мақтовлардан сўнг пойига қўйдинг нарвон Ўзбегим,
Эрк йўлида эркинларинг эркларини бердилар,
Оқ саройда шоирларинг кайфу мастон Ўзбегим,
Болаларинг белларидан этак тушмайдур ҳамон,
Эгат аро оналаринг хаста карвон Ўзбегим,
Дарди тоғу нони ярим, суви заҳри қотилдир,
Ҳол сўрасанг, шукур дейди, умри шукрон Ўзбегим,
Ўзбегим, деб не учун мен дунёга жар солмайин,
Фарғонаю Паркент Ўшда кўкси вайрон Ўзбегим,
Мен ҳам ўғлингман қабул эт, савол бермоқ ҳаққимдур,
Қачон бошинг кўтаргайсан, Ўзбекистон Ўзбегим!
Баку, 1993 йил.
|
