Қаламни тебратсам тўкилади дард

Яна шеър ёзаман, юрагим зада,

Тағин қонли дилим оғрийди бир пас.

Ахтариб топганим бир сас бўлса-да,

Йўқотган сўзларим умрлик нафас.

Қаламни тебратсам тўкилади дард,

Алам қулоғимга айтади фарёд.

Йўлимни қоплайди туманли бир гард,

Кўзимга дунёни тор айлар,наҳот.

Шамол ҳам инграйди, юзида қаҳр,

Бошини уради тоғу-тошларга.

Кўнгил тош, заррага айланган меҳр,

Асрларни тилаб етар ёшларга.

Томчига айланар кўнгилда дардим,

Қоғозни қоплайди оҳлари оғир.

Менинг ерга сингиб боради қадрим,

Қалам дард чекканда туғилар шоир.

Ш.ТУРСУНОВА