КЎРДИМ

Депсинганда йўлимда катта-катта тош кўрдим,

Тош отганда ғанимлар кўзларимда ёш кўрдим.

Бор экан-да курмаклар билмас адлу иймонни,

Тўғри сўзим олдида чимирилган қош кўрдим.

Шоир қалби тирналар, ким бўлғуси давоси?

Яширсам-да ғамимни бўлганини фош кўрдим.

Фарёд чекмам Баҳодир, бири кам бу дунёда,

Овутибон ўзимни қалбимда бардош кўрдим.

Х.Нуруллаева