Ризобек Воскресенье, 2024-05-19, 08.13.13
Приветствую Вас Гость | RSS
Главная | | Регистрация | Вход
Меню сайта
    Статистика

    Онлайн всего: 1
    Гостей: 1
    Пользователей: 0
    Форма входа

    Главная » 2009 » Ноябрь » 29 » Замондошлар ижодидан
    18.48.01
    Замондошлар ижодидан
    ОНАИЗОР

    Нима булди-ю, ота шахрим Андижонда узок туриб колдим. Буздаги мунчоккуз сингилларимдан, волидам ва унинг мехридан бирмунча узоклашиб кетгандек булдим.

    Мехр кузда, деганлари тугри экан. Шу кузларнинг хар куни тукнашиб турмаслиги туфайли мехр хам узок-узокларга кетиб колгандек туюларкан. Бузга бориш учун эса имкон тополмасдим. Шу нарса бахона булди-ю, орадан бир неча ой утиб кетди. Лекин кутилмаган нохуш хабар мени имкон топишга мажбур килди.

    Ушанда Андижонга бу хабарни бузлик бир танишим етказган эди. У аввалига мендан хол-ахвол суради, сингилларимни "уйнаб-кулиб юришибди" деб айтди. Онамга келганида эса овози узгарди:

    - Сен хам катта йигит булиб колдинг. Хаётни анча-мунча тушунасан. Эртагаёк Бузга кетмасанг булмайди. Чунки онанг...

    Юрагим хапкириб, танишимнинг кисик кузларига жавдираб карадим:

    - Ха, тинчликми? Онамга нима булди?

    - Онанг бетоб булиб ётиб колди.

    - Нимага? Куккисдан-а?

    - Ха, сендан хавотирланиб, "якка-ю ягона углим - таянчимга нима булдийкин? Согмикин? Нега келмаяпти?" деб куп куюнибди. Охири хамма дарди бир булибди-ю, касалликка чалинибди. Касалхонага тушиб колган экан, бориб хабар олдим. Ахволи огир. Шифкорларнинг айтишича, хадеб "Углим, углим" деб йиглармиш. Борганимда мендан утиниб суради. "Агар шу кунларда Андижонга бориб колсангиз, углимни айтиб юборсангиз. Улимим олдидан углимни сунгги бор куриб колай. Унга айтадиган гапларим бор. Умрим оз колди чоги. Уша гапларимни айтиб, пешонасидан атиги бир марта упиб куйишга умрим етармикин? Агар умрим етмаса, сиздан илтимос, менинг гапларимни етказиб куйсангиз. Мен углимдан розиман. У хеч качон гапимни кайтармаган. Минг маротаба розиман. Агар согайиб кетолмасам, куп куюнмасин, узини уринтириб куяди. Унинг урнига сингилларига мехрибон ака булиб, рузгорни тебратсин!.."

    Мен чидаб туролмадим. Йигитлик гуруримни бир четга суриб куйдим-да, хунграб йиглаб юбордим. Бир зумда шур куз ёшларим юзимни ювди...

    "Онажон, мендай шурпешона углингни кечир! Мендай нодон фарзандингнинг гунохидан утгин!"

    Танишим эса гунох иш килиб куйгандай ёш калкиган кузларини менинг нигохимдан олиб кочиб, таскин берди:

    - Бошга тушганни куз курар, дейдилар, укам. Нима килайлик? Пешонага ёзилганини курарканмиз-да. Хафа булма, Худо хохласа онанг согайиб кетади. Узингни куп куюнтирма. Касал булиб коласан. Эртагаёк онангнинг ёнига бор. Зора сени куриб, дарди енгиллашса...

    У бироз жим булди-ю, сунгра яна овози маъюслашди:

    - Лекин онангнинг дарди жуда огир. Ёмон куринсам хам тугрисини айтаман, согайиб кетиши кийин... Шунинг учун эртага хамма нарсаларингни бира-тула олиб кетгин. Аллох таоло узи сакласин-у, аммо... Бирор гап булса, кайтиб келолмайсан. Укаларингни бокишинг керак. Онанг туйингга деб олиб берган дуппи, тун, белбогни хам олиш ёдингдан кутарилмасин.

    Бирдан бугзимга суяк тикилиб колгандек булди. Тухтатиб булмас даражада йиги келди. Юрагимдаги дардларимни оз булса-да енгиллатмокчи булиб, айтиб-айтиб йигладим:

    - Ох, онам-а! Мехрибонгинам-а! Дийдоримга туймаган онажоним! Бу кандай кургилик булди? Нахотки, яхши ниятлар билан олиб куйган тун, дуппи, белбоглар сенинг азангга насиб этса... Нахотки, мен уларни авайлаб туйимга саклаётганим сароб булиб чикса... Бунга кандай чидайман энди, кандай?

    Мен узок йигладим. Ун йил аввал бу дунёдан бевакт утиб кетган синглим учун хам, кизамик хасталигидан нобуд булган жиянчам учун хам йигладим, йиглайвердим...

    Анчадан кейин узимга келиб, волидамнинг ахволини куз олдимга келтирдим-у, беихтиёр, яна, дилим бузлади.

    ...Тонг ёришди. Хурозларнинг бирин-кетин кичкириги гуёки "Тезрок йулга отлан, сени онанг интизорлик билан кутяпти!" деяётгандай туюлди. Йулга хозирлик курдим. Хамма нарсамни олдим. Хатто... кунглим вайрон холда тун, дуппи ва белбогимни хам...

    Автовокзалга бориб, Бузнинг автобусига чикдим. Йуловчилар билан лик тулган автобус аранг урнидан кузгалди. Онажонимни уйлаб, кузларимдан ёш тиркираб окди. Автобусда кетаётганлигим ёдимга тушиб, кузимни очдим. Дарров кузларимдаги ёшни кафтларим билан артдим. Ён-веримдаги одамлар эса менга ачиниш билан караб куйишар, улар нигохида "Бу йигитнинг мазаси кочдимикин, ё..." деган уй яккол сезилиб турарди.

    Узимни кулга олишга уриниб, кузларимни юмдим. Бироз уйку элитиб, манзилга етиб келганимни билмай колибман.

    Автобусдан тушиб, бозорга кирдим. У ердан ул-бул нарса харид килиб, касалхонага йул олдим. Онам ётган палатани сураб-суриштирдим. Онажонимнинг дийдорини куриш учун илдам кадамлар билан палатага кириб бордим.

    ...Палатага кираверишда, чеккадаги каравотда шифтга термулганча уй суриб ётган онагинам мени курди-ю, упкаси тулиб йиглаб юборди.

    - Келдингми, углим? Каерларда колиб кетдинг? Ахир, сени уйлайвериб жонимда жон колмади-ку... - деб пешонамдан упди.

    Онам бечора мени деб анчагина дард тортганлиги юз-кузидан сезилиб турарди. Ха, дард ёмон нарса экан. Хар кандай одамни хам тушакка михлаб куяркан, дедим ичимда. Биз узок сухбатлашдик. Сунг сингилларимдан хабар олай, деб урнимдан кузгалдим. Онажоним эса узини анча енгил хис килаётганини, бир-икки кундан кейин шифокорлар уйга жавоб беришини айтди.

    Онажонимни кузим билан курганимдан сунггина кунглим хотиржам топди. Хайрлашиб, ташкарига йуналдим. Шифохонанинг тор йулагидан аста кадам ташларканман, осмону фалакка термулиб, Яратгандан тиладим:

    "Эй Аллох! Хеч качон онани фарзанд мехридан, фарзандни эса она мехридан жудо килма!"

    Улуғбек Абдусаломов

    Жойлади: zamondosh
    Всего комментариев: 0
    Добавлять комментарии могут только зарегистрированные пользователи.
    [ Регистрация | Вход ]
    Copyright MyCorp © 2024
    Сайт управляется системой uCoz