Uyning o’rtasida tursang cho'kkalab,
Sochlaring parishon, ko’zlaring yumuq,
Dunyo irg'itganday seni o'pkalab,
Dahshat girdobidan mayib-u majruh.

Bulutga berkitsa yulduzin falak,
Ko’nglingday tim qaro, tongi otmas tun,
O’kinchlar boshingni aylasa sarak,
Borlig’ing titratsa bir achchiq tutun.

Umidsizlik joning etibdi g'ijim,
Dil isyon boshlabdi nohaq dunyoga
Orzuni puchlikka qilibsan hukum,
Sen bugun yetibsan tugal ma’noga.

Kechagi tashvishing kulguli bugun,
Tengsizlik ko'rasan tun bilan kunda
Har bir tomiringda ming - minglab tugun,
Ertaning rejasi tugulgan unda

Erta ochilgusi qalbing ko’zlari,
Hislaring aylanar ming bir quloqqa.
Jarangdor yangraydi qalbing rozlari,
Dardli satrlaring to’kilgay oqqa.

Haqiqatga sen yuz tutasan bir – bir,
Tuzar ham, buzar ham shu ahli inson.
Faqat o'ylar har khil, fikrlar har khil,
Har khil qalblardagi muqaddas iymon.

Sen bugun chekinding, yolg’on “rost”lardan,
Bilding, sen ertaning bitta zarrasi.
Senga yaqinroqdir “yaqin” do’stlardan,
Yurak titrab turgan ko’ksing qafasi.

Holing ne bilmayman, qaydasan, kimsan,
Umidsizsan mening yorti bilganim.
Balki mening kabi notavon, jimsan,
Yuz yilki tirikman… chida jigarim!

Umidsizlik taqdir bizga jigarim,
Biz yolg’iz emasmiz, birga jigarim!

KANADA.