Фалак пастдир, паслар бошин силайди
Замин – чоҳдан, эр – сарбаланд излайсан.

Олам эрур шайтонхона, ғархона,
Ғарлар ичра пир анжуманд излайсан.

Юсуф, билгин бағри парканд Юсуфдир
Ҳамма бефарқ, бағри парканд излайсан.

XXX

Куни ҳижронга қолган ошиқни ўлди денглар
Қалби армонга қолган ошиқни ўлди денглар.

Айрими паризоддан, демак айри ҳаётдан
Кўзи тўфонга қолган ошиқни ўлди денглар.

Ошиқ ошиқ эмасдир ғамидан омон қолса
Жигари қонга қолган ошиқни ўлди денглар.

Фироқи чоғи жаҳон, жаҳонэмасди ўпқон,
Жони ўпқонга қолган ошиқни ўлди денглар.

Юсуф оламдан ўтган, ёраб, аллақачонлар
Куни ҳижронга қолган ошиқни ўлди денглар.

XXX

Васлин бермас экансан фироқин берма эди.
Гуриллаган оловнинг ўчоғин берма эди.

Наҳот қисмат тубсиз чоҳ, чиқиш йўли йўқми, оҳ,
Дорнинг баланд тортилган сиртмоғин берма эди.

Ошиқ душмани фалак, сенга заволим керак,
Дудоғини бермасанг тузоғин берма эди.

Гар Юсуфга бермасанг изининг тупроғини,
Фироқини – қабристон қучоғин берма эди.