Ризо ака,мен классик қўшиқларни яхши кўриб эшитишим боис доимо бирон
бир иш қилиб юрганимда хиргойи қилиб юраман,шу сабаб интернетдан ўша
қўшиқларни матнини топиш учун кўпинча гооглега кириб тураман.Мана
ҳозир ҳам гооглега кириб "Qo'qon ushshog'i" деб ёзган эдим иккита тема
чиқарди.Биринчисини бир кўздан кечириб иккинчисига кирсам бир Белги
тахаллуси билан ёзилган шеърлар тўплами экан.Бир икки шеърини ўқиб
кўрсам қандайдир қизиқ туюлди,кейин ҳаммасини ўқиб чиқдим.Унинг
шеърлари қандайдир бир бошқача жанрда ёзилган,на шеър на проза.Белги
дегани Бишкекда туғилган,Тошкентда яшаган ва ҳозир Москвадами
Париждами ишқилиб чет элда экан.Қуйидаги адресда жойлашган,бир кириб
кўринг-а! http://library.ferghana.ru/uz/belgi3.htm Ҳайдар Али, Жанубий Қурия.
Tun oqshom keldi kulbam sori...
Navoiy
u uydan bu uyga ko'chgan kun edi
sim qoqib "sen biroz ko'maklash" dedi
avtobusma-avtobus shoshib-entikib
pala-partish orzu-
larga ko'z tikib
o'zimdan ham avval shirin ilinjim
ola-gaston uyga kirib bordi. Jim-
jitlikda qo'pol nafasni yuta
olmayin, yordamga kirishdim, ita-
rdim zildek xontaxta, muzlatg'ich, pia-
ninoni, gilamni avvalga qiya,
so'ng esa to'g'irlab devorga osdim.
Xullasi,
ish ila ko'nglimni bosdim...
Biror uch soatdan so'ng Uning o'zi
"nafasni rostlab ol" dediyu, ko'zi
ola-gaston uyda biroz botartib
supachaga tushdi, burnimni tortib
o'tirdim. U asta birozgina may
olib kelib berdi. Men Usiz ichmay,
kutib turdim. U ham kuldiyu, sharob
to'la piyolani oldi. O'sha top
ko'zim uning labi, uning siynasi,
uning oyoqlari, bo'shang tugmasi,
uning lip-lip etgan qorniga tushdi.
May yutdim, may tomgan kir shimim shishdi.
Piyolani qo'ydim, U olmoqchiday
yaqinlashdi. Olloh, men qanday chiday?!
Jo'rttaga engashdi, ochiq tizzasi
kir shimimga tegdi, ko'zda izzasi –
U menga boqardi. Yuzim oqardi...
Labidan bir tomchi sharob oqardi...
U yerga tushmadi, labimda qoldi,
ola-gaston bu uy tindi, yo'qoldi.
Supada ikkimiz – qip-yalang'och tan
uydan uyga ko'char edik boshqatdan...
***
ikkimiz uchrashsak ishrat bog'inda...
Navoiy
savat to'la uzum uzum ko'tarib
U kirardi tushimga. Men esa, g'arib,
nochor, zaif, dardmand, oshiq, devona, –
firoqida kuyib, ming yillar yona...
nihoyat bu kunga yetdim. Birinchi
may kuni may nasib etib, qarang-chi,
yigirma ikki yosh bu puchuq kizni
kimgadir sim qoqib, unutgach bizni,
qo'lidan ohista tutdim. U go'yo
suhbat bilan banddek, ayladi riyo,
qo'li esa, kafti esa, panjasi
tizzamda goh behol, goh esa jasur,
g'aybona suhbatni anglatar edi.
Ikki suhbat aro parishon didi
qo'rqinchini yenggach, meni tanladi.
Telefonni qo'ydi, qayta tengladi,
alaxsigan kabi buldiyu, qo'li
lo'li kabi uni sotardi. Lo'li
qo'liga engashdim. Jodugar labi
sochimga tegdiyu, yigitlik zebi
nafasimni, qonimni o'ziga tortdi...
Oramizda bo'lgandan bitta she'r ortdi.
U avval yig'ladi, men esa uni
yupatdim. Men quchgan yalang'och tani
qaytadan uyg'ondi, so'ngi xo'rsinish
yangi larzalarga qorishdi, tanish
va notanish tani chavandoz kabi
tizzamni egarlab, ko'pikkan labi
uzum uzum uzum g'ujanak uzum
sari intilardi, yo menmi o'zim
savat to'la uzumni tergan qo'l misol
chaqqon edim.
Ассалом алайкум Ризобек ака,яхшимисиз!