Қўлимга қалам тутганимдан буён турфа кишилар билан суҳбатлашдим.Уларнинг сон-саноғи йўқ, бири биридан ажойиб инсонлар.Ҳар бири бир китоб бўлгулик ҳаёт кечирган, ўз даври , замонининг қаҳрамонлари.
Мен уларни айрим қаламкашлар каби "менинг қаҳрамонларим" дегим келади.Аммо шундай десам гўё уларга эгалик қилаётгандай, уларнинг эркини чеклаётгандай туюлади менга.Шу учун ҳам улар ўз умрлари, ўз ҳа
... Davomini o'qing...
