Ўзбек бўлиш қийин

(ҳикоя)

Қўйларимни ёйиққа қўйиб юбориб, атрофни томоша қилиб ўтирибман, биродар. Сизга ҳам шундай туюладими, йўқми, билмадим-у, менга шу кўм-кўк осмон билан кўм-кўк яйловим бўлса, ҳамма нарсам бордай бўлиб, кўнглим тўлиб туради-да. Бугун қўйларимни тоғ ёнбағрига ҳайдаб келганман, шу десангиз, бовурдошим, қўйларим ҳалидан бери хуркиб нари-бери қочяпти. Ҳозир ҳам кузатиб турдим. Бир жойда тўдалашиб ўт чимдилаётган қўйлар сапчиб қочди. Чопа ўша ерга етдим. Ерда ҳеч нарса йўқ. Илон деб мўлжаллаб ўтлар орасига қарай бошладим. Ў пирай, ё қудратингдан, мен кўрган нар ... Davomini o'qing...