Кечиролмай ўзим ўзимни...
Зарафшоннинг тўлқинларига
Шодликларим эшиб урилган.
Қирғоғининг яқинларида,
Кулгуларим мангу кўмилган.
Кўзимдаги ёлғон табассум,
Кўксимдаги сирқиган ҳислар.
Шеърга тўлган тунларим маҳзун,
Баҳоримга сингиган кузлар.
Ғариб вужуд - қуриган гилос
Зорланади бегонам-танам.
Иқбол билан йўлим бир бу рост,
Аммо йўқдир битта дугонам.
Жар солсам ҳам эшитмас биров,
Эрта менинг бахтли бир куним.
Ўз-ўзимга битаман қутлов,
Ўз -ўзимга бўлганман маҳкум...
Зарафшонга чопардим ҳар гал
Бўлишардим шодлик, ғамимни
Дарё, бугун йиғладим ўсал
Кечиролмай ўзим ўзимни...
Манба:www.Dilsora.com