Эй, гула, гул... Бир
танишим бўларди.Ҳамиша завқу шавққа тўла юрар эди.Бир сўзласа ўн кулар
эди.У билан ҳамсуҳбат бўлган киши баҳра олар эди.Бир сўз билан айтганда
турфа гуллар барқ уриб ётадиган чаманзор гулзордайин турфа
тавсифли ажойиб, мунис, дилкаш инсон эди.
Ҳе, йўқ яратганнинг
ўзи асрасин.У ҳалиям тирик.Гап шундаки унинг худди уста гулчи авайлаб
парваришлаган чаманзоридай бир адабий чашмаси- ю ва ундан сув ичаётган,
нур эмаётган асарлари бўлар эди.Унинг бу гулшанига киришингиздан
кўнглингизга, дилингизга бир ёруғлик, илиқлик инарди.Ҳозирчи?
Кеча
ё ундан аввалги куни ўша гулшан ёдимга тушиб бирров назар ташладим.Ҳа.
нимасини айтасиз...Адабий гулшан ўрнида ёвшанлар тарвақайлаб ётгандай
манзара.Аввалги чаманзордану г
... Davomini o'qing...
