Албатта айрим ҳоллар бундан мустасно.Масалан, оғир жиноятлар содир этгану аммо катта пора эвазига жазодан қутулиб қолиш ёки бўлмаса расмий ҳукумат идораларида бир умр лавозимдор бўлгану аммо охирги пайтларда зулмбошга ёқмай қолган, кучишлатар тизимларнинг юқори лавозимдорлари, бир сўз билан айтганда "қози муттаҳам бўлса арзингни кимга айтасан" дейилгандайлар қамалмай қолишлари мумкин.
Таниқли адиб Жаҳонгир Муҳаммад Кундалик китоб сифатида эълон қила бошлагани "Ҳавзи қулқулум"ни аввалига ҳажвий бир асардай қабул қилиб, гапнинг очиғи уни бекорчиликдан зерикканда эрмак учун ўқиладиган асар дея ҳафсаласизлик билан бошладим.
Тўғри, асарда ҳазил-мутойибага моҳирона йўғрилган ҳаётий лаҳзаларга ҳам ўрин берилган, бироқ кейинчалик "Ҳавзи қулқулум" номи ўзига муносиб чуқур мазмунли, ўқиган сайингиз мутоаладан ўқувчини толиқтирмайдиган ғоят қизиқарли ва ибрат оладиган жиҳатлари кўп асарлигини эътироф эта бошлайсиз.